ابوبصیر این دعا را براى طلب روزى از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده

آن حضرت فرموده:

این دعاى على‏ بن الحسین علیه السّلام است که خدا را به آن مى‏ خواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ حُسْنَ الْمَعیشَهِ مَعیشَهً اَتَقَوّى بِها عَلى جَمیعِ حَوآئِجى وَ اَتَوَصَّلُ بِها فِى الْحَیوهِ اِلى آخِرَتى مِنْ غَیْرِ اَنْ تُتْرِفَنى فیها فَاَطْغى اَوْ تُقَتِّرَ بِها عَلَىَّ فَاَشْقى اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَ اَفْضِلْ عَلَىَّ مِنْ سَیْبِ فَضْلِکَ نِعْمَهً مِنْکَ سابِغَهً وَ عَطآءً غَیْرَ مَمْنُونٍ ثُمَّ لاتَشْغَلْنى عَنْ شُکْرِ نِعْمَتِکَ بِاِکْثارٍ مِنْها تُلْهینى بَهْجَتُهُ وَ تَفْتِنُنى زَهَراتُ زَهْوَتِهِ وَلا بِاِقْلالٍ عَلَىَّ مِنْها یَقْصُرُ بِعَمَلى کَدُّهُ وَ یَمْلاَُ صَدْرى هَمُّهُ اَعْطِنى مِنْ ذلِکَ یا اِلهى غِنىً عَنْ شِرارِ خَلْقِکَ وَ بَلاغاً اَنالُ بِهِ رِضْوانَکَ وَ اَعُوذُ بِکَ یا اِلهى مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَ شَرِّ ما فیها وَ لاتَجْعَلْ عَلَىَّ الدُّنْیا سِجْناً وَلافِراقَها عَلَىَّ حُزْناً اَخْرِجْنى مِنْ فِتْنَتِها مَرْضِیّاً عَنّى مَقْبُولاً فیها عَمَلى اِلى دارِ الْحَیَوانِ وَ مَساکِنِ الاَْخْیارِ،

وَ اَبْدِلْنى بِالدُّنْیَا الْفانِیَهِ نَعیمَ الدّارِ الْباقِیَهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَزْلِها وَ زِلْزالِها وَ مِنْ سَطَواتِ شَیاطینِها وَ سَلاطینِها وَ نَکالِها وَ مِنْ بَغْىِ مَنْ بَغى عَلَىَّ فیها اَللّهُمَّ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ وَ مَنْ اَرادَنى فَاَرِدْهُ وَ فُلَّ عَنّى حَدَّ مَنْ نَصَبَ لى حَدَّهُ وَاَطْفِءْ عَنّى نارَ مَنْ شَبَّ لى وَ قُودَهُ وَاکْفِنى مَکْرَ الْمَکَرَهِ وَ افْقَاْعَنّى عُیُونَ الْکَفَرَهِ وَاکْفِنى هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَىَّ هَمَّهُ وَادْفَعْ عَنّى شَرَّ الْحَسَدَهِ وَاعْصِمْنى مِنْ ذلِکَ بِالسَّکینَهِ وَاَلْبِسْنى دِرْعَکَ الْحَصینَهَ وَاَحْیِنى فى سِتْرِکَ الْواقى وَ اَصْلِحْ لى حالى وَ صَدِّقْ قَوْلى بِفِعالى وَ بارِکْ لى فى اَهْلى وَ مالى

معنی دعای فوق :

خدایا نیکى معیشت را از تو مى‏خواهم،معیشتى که به آن‏ بر تمام خواسته‏هایم نیرو گیرم،و به آن در زندگى به آخرتم برسم،بى‏آنکه در فراوانى نعمتم قرار دهى،تا طغیان کنم، یا به آن بر من تنگ گیرى تا بدبخت شوم،از روزى حلالت بر من فراخى ده،و بر من از ریزش فضلت، از نزد خود نعمت کامل و عطاى بى‏منّت عنایت کن،و مرا به فراوانى آن،از شکر نعمتت غافل مکن،که زیبایى‏اش سرگرمم‏ سازد،و خوش‏رنگى‏هاى شگفت‏انگیزش دلم را برباید،و نه با کم‏دادنش به من،که از زحمت در به دست‏آوردنش،عملم براى خدا ضعیف گردد،

و اندوهش سینه‏ ام را پر کند،اى معبود من،از معیشت آن اندازه به من عطا کن،که بى‏نیازى از بندگان شرّیرت باشد،و رساننده‏اى که به‏ وسیله آن به خشنودى‏ات برسم،اى معبود من،از شرّ دنیا و آنچه در آن است به تو پناه مى‏آورم،دنیا را بر من زندان، و فراقش را بر من اندوه قرار مده،مرا از فتنه‏هاى آن،درحالى‏که از من راضى باشى،و عملم در آن پذیرفته باشد،به جانب‏ خانه زندگى ابدى و خانه‏هاى خوبان بیرون آور

و دنیاى فانى را برایم به نعمت‏خانه باقى تبدیل کن،خدایا از سختى و لرزشهایش و از یورشهاى شیاطین و سلاطین و از عذابش و تجاوز هرکه در آن بر من تجاوز کند به تو پناه مى‏آورم. خدایا هرکه علیه من نقشه کشید،تو علیه او نقش بکش،و هرکه نسبت به من قصد بد دارد،تو نسبت به و او قصد بد کن،و تیزى اسلحه کسى‏که تیزى اسلحه‏اش را براى‏ من قرار داد کند کن،و آتش کسى‏که هیزمش را علیه من افروخته خاموش نما،

و فریب فریبکاران را از من کفایت کن،و دیده کافران را از من‏ کور کن،و اندوه کسى‏که اندوهش را بر من دارو نموده کفایت کن،و شرّ حسودان را از من برطرف نما،و مرا از اینها با آرامش حفظ کن،و زره محکمت را به من بپوشان،و در پوشش نگهداریت زنده‏ام‏ بدار،و حالم را اصلاح کن،و گفتارم را به کردارم راست آر،و به من در خاندان و دارایى‏ام برکت ده.