خلاقیت یا هوش؟ کدام مهم تر است

 

 

خلاقیت یا هوش؟

به طور خلاصه: در تعریف خلاقیت باید گفت: این واژه عبارت است از توانایی دیدن چیزها در یک نظر نو و غیرمعمولی، دیدن مشکلاتی که هیچ کس دیگر امکان تشخیص موجود بودن آنها را نمی دهد و سپس ارائه راه حل های جدید غیرمعمول و اثربخش برای آنها، خلاقیت یعنی: خلق جدید از دیدن های غیرمعمول، دیدن از نادیده ها یا نادیده های دیدنی!!

خلاقیت: شکوفایی ذهن

هوش: حاصل وراثت

افزایش منابع، پس انداز، کارایی، بازده و تقویت روحیه کارکنان را می توان دومین عامل از زندگی سازمانی دانست، عامل اصلی برای تعیین ارزش سازمان همان نوآوری است که به عنوان عامل بقای سازمان محسوب می شود، بسیاری از شرکت ها و سازمان ها که در ۳۰ سال گذشته از کارایی، سودآوری و بهره وری بالایی برخوردار بوده اند امروزه نه تنها دارای سود نبوده بلکه از صحنه کار و تولید محو شده اند!! برعکس سازمان هایی که قبلا بهره وری و سود نداشتند ولی به خلاقیت و نوآوری روی آورده بودند امروزه از جمله شرکت های موفق محسوب می شوند.

در اینجا به نکته ظریفی باید اشاره کرد و آن اشتباه نگرفتن افراد خلاق با افراد باهوش است، هوش یک موضوع وراثتی و اکتسابی از محیط است و افراد باهوش به تنهایی به موفقیت نمی رسند زیرا هوش باید تربیت، هدایت و الگوسازی شود و افراد باهوش صرفا با تکیه بر هوش نمی توانند پله های موفقیت را طی کنند. مگر آنکه در مسیر تربیت هوشی قرار گیرند، اما خلاقیت شکوفایی ذهن است و حالتی از خودباوری و ابداع گری است.

 

 

۱- خلاقیت عملی: امروزه نیاز به افرادی است که به جای دانش فنی صرف، دارای فکری خلاق باشند، چنین تفکری روشی است که در آنچه عملا وجود دارد و به کار می رود شک کرده و به فکر جایگزین بهترین ها برای آن باشیم.

 

۲- خلاقیت ذهنی: ذهنی که بتواند فرد را به ایده های جدید رهنمون سازد، ذهنی خلاق و ابداع گر است.

 

۳- خلاقیت هنری: هنر به عنوان یکی از ارکان اصلی زندگی آدمی در کار و حرفه هرکس جایگاهی والا دارد. این نوع خلاقیت تنها در بسته بندی و نقاشی سالن های لوکس و معماری ساختمان ها و… به کار نمی رود، بلکه از طراحی صنعتی و فنی می تواند شروع شود تا خلاقیت و ابتکار عمل در ایجاد جذابیت در زندگی روزمره و هنر زندگی کردن با حداقل ها ادامه یابد.

 

 

 

۴- خلاقیت غیرکلامی و تحلیلی: در سازمان گاهی لازم است انسان خود را از قید و بند تفکر سیستمی و استدلالی رها ساخته به خیال پردازی مشغول شود. امروزه سازمان های به خیال پردازی علمی و خلاق نیاز دارند تا بتوانند در عرصه رقابت پیشتاز باشند. در این  نوع خلاقیت، ذهن انسان پرواز می کند و به دنیای ناشناخته ها صعود کرده و به شکار نظریه های نو می پردازد. فرضیه های جدیدی را مطرح ساخته و الگوهای بدیعی را ارائه می دهد.

در اینجا شاید پرسیده شود که اگر نوآوری تغییر است پس هر تغییر می تواند نوآوری باشد؟ جواب این است که خیر. نوآوری می تواند تغییر باشد اما هر تغییری نمی تواند نوآور باشد. تغییر می تواند نوآوری باشد که سیستم را متغیر کرده باشد و راه های ابداع و خلاقیت را باز گذاشته باشد و این تغییر را محدود و محصور نکرده باشد وگرنه تغییر محدود در نوآوری فقط یک تغییر باقی می ماند!